Ospa wietrzna jest niegroźną chorobą, którą dzisiaj przechodzi się zazwyczaj w dość młodym wieku. Znana jest na świecie od wielu lat, ale dopiero w dobie nowoczesnej medycyny udało się skutecznie zatrzymać jej współczynnik śmiertelności. Jednak czy powinno się jej obawiać? Czy jest w stanie wyrządzić więcej szkód?
Skąd się bierze ospa wietrzna?
Mówi się, że ospa wietrzna jest chorobą dosyć łagodną. Mniej więcej 95% uprzemysłowionej części świata przechorowało ją do 25 roku życia. Jednak mimo krążącej opinii około 1000 osób rocznie musi być z jej powodu hospitalizowanych, natomiast w Polsce choruje na nią średnio 200 tys. osób. Wychodzi więc na to, że choroba jest groźna tylko w pojedynczych i naprawdę sporadycznych przypadkach. Wszystko jest spowodowane wirusem Varicella Zoster, którego w skrócie nazywa się VCV. Należy on do grupy wirusów opryszczki. Bardzo łatwo można się zarazić wspomnianym wirusem. Najczęściej na ospę chorują małe dzieci, ponieważ są narażone na kontakt z wirusem w przedszkolach lub w szkołach. Wirus przechodzi drogą kropelkową lub potrafi nawet przedostawać się za pomocą powietrza. Człowiek może zarażać innych ospą wietrzną nawet kilka dni przed pokazaniem się charakterystycznych bąbli na ciele. Przestaje zarażać natomiast po ich całkowitym wyschnięciu. Przejście choroby, mimo że jest łagodna, nie jest takie proste, jak mogłoby się wydawać, a towarzyszyć jej mogą różne objawy. Jeden z nich to charakterystyczna gorączka przy ospie.
Objawy ospy wietrznej
Wiadomo już, że ospa wietrzna jest chorobą łagodną, mimo wszystko nie warto bagatelizować jej objawów. Jednym z nich jest gorączka przy ospie. Przebiega ona zazwyczaj do 5 dni na średnio 7 dni trwania całej choroby. Towarzyszy jej wysypka, która podzielona jest na kilka etapów. Pierwszym z nich jest powstanie na skórze różowych plam. Można je zaobserwować na prawie całej powierzchni skóry dziecka. Głównie na skórze głowy, w jamie ustnej, gardle czy nawet na spojówkach i narządach płciowych. Plamy następnie przechodzą w postać grudek. Kolejnym ich etapem jest pęcherzyk, który jest wypełniony płynem surowiczym. Zwykle w tym przypadku pęcherzyki są otoczone czerwoną obwódką. Już wtedy powinien zostać zauważony kolejny nieprzyjemny objaw, a mianowicie wszechobecny świąd skóry. W ostatnim kroku płyn surowiczy zanika, tworzy się pewnego rodzaju krosta, następnie na jej miejscu powstaje strup, który po całkowitym wyschnięciu odpada. Należy unikać drapania skóry, ponieważ może to doprowadzić do powstawania nieprzyjemnych blizn na całym ciele. Dodatkowym czynnikiem osłabiającym organizm jest wspomniana wcześniej gorączka przy ospie. Powoduje ona dodatkowe zmęczenie i dyskomfort u dzieci. Niestety zagrożeniem mogą być dodatkowe powikłania, które wynikają z powodu nabycia tej choroby przez niemowlę lub każde dziecko, które ukończyło 16 rok życia. W tym momencie mogą zaistnieć o wiele poważniejsze komplikacje, jak chociażby ropne zapalenia skóry, róża i ropowica. Oprócz tego może dojść do poważnych problemów w okolicach mózgu. Najcięższe jednak przypadki towarzyszą noworodkom. Ospa wietrzna może być dużym problemem dla ciężarnych kobiet, ponieważ wirus może zaatakować płód, zwykle w trzech pierwszych miesiącach ciąży. Najczęstszym objawem u kobiety ciężarnej jest zapalenie płuc, natomiast dziecko może doznać poważnych problemów w postaci nabycia tzw. ospy wrodzonej, która będzie miała katastrofalne konsekwencje w przyszłości.
